تأثیر پلی مورفیسم ناحیه غیر کد کننده ژن زیر واحد p۴۰ پروتئین اینترلوکین ۱۲ در عفونت مزمن هپاتیت c

نویسندگان

پدرام عظیم زاده

pedram azimzadeh master of cell and molecular biology, research center for gastroenterology and liver diseases, shahid beheshti university of medical sciences, tehran,iran.کارشناس ارشد علوم سلولی و مولکولی، مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران سید رضا محبی

seyed reza mohebbi phd of medical virology, research center for gastroenterology and liver diseases, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran.دکتری تخصصی ویروس شناسی پزشکی، مرکزتحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران سارا رومانی

sara romani master of microbiology, research center for gastroenterology and liver diseases, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran.کارشناس ارشد میکروبیولوژی، مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، تهران، ایران حامد ناقوسی

hamed naghoosi master of microbiology, research center for gastroenterology and liver diseases, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran.کارشناس ارشد میکروبیولوژی، مرکز تحقیقات بیماریهای گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ، تهران، ایران محسن واحدی

چکیده

چکیده زمینه و هدف: اینگونه به نظر می رسد که تولید مقادیر غیر معمول انواع سایتوکاین طی عفونت هپاتیت c با پیشرفت بیماری، حضور ویروس در بدن میزبان و ایجاد بیماری مزمن همبستگی دارد. اینترلوکین 12 بعنوان یک هترودایمر که نقش تنظیم پاسخ سیستم ایمنی را دارد، در پیشرفت پاسخ ایمنی به سوی t یاور 1 از اهمیت ویژه برخوردار است. در این مطالعه، به بررسی نقش پلی مورفیسم جایگاه غیر ترجمه ای ′3 ژن زیرواحد p40 اینترلوکین 12 در حساسیت افراد به عفونت مزمن هپاتیت c پرداخته شد. روش بررسی: در مجموع 126 بیمار مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت c و 136 داوطلب دهنده خون سالم برای پلی مورفیسم جایگاه 1188 ژن زیرواحد p40 اینترلوکین 12 تعیین ژنوتیپ شدند. تعیین ژنوتیپ با تکثیر dna ژنومی افراد مورد مطالعه بروش pcr و متعاقب آن هضم آنزیمی با روش rflp انجام گردید. برای تأیید نتایج، 10 درصد نمونه ها بروش تعیین توالی مستقیم تعیین ژنوتیپ شدند. یافته ها: از نظر توزیع فراوانی آللی و ژنوتیپی پلی مورفیسم مورد بررسی در ژن اینترلوکین 12، ارتباط معناداری میان دو گروه بیماران هپاتیت c مزمن و افراد شاهد سالم یافت نشد. نتیجه گیری: هیچگونه همبستگی میان پلی مورفیسم ژن زیر واحد p40 پروتئین اینترلوکین 12 و هپاتیت c مزمن مشاهده نشد. نتیجه گیری ما در این مطالعه می تواند از لحاظ بررسی عوامل مؤثر بر تولید اینترلوکین 12 و اثر متعاقب آن بر حساسیت افراد جمعیت ایرانی نسبت به عفونت مزمن هپاتیت c حائز اهمیت باشد. کلید واژه ها: هپاتیت c مزمن، پلی مورفیسم، اینترلوکین 12 وصول مقاله: 25/5/89 اصلاحیه نهایی: 6/10/89 پذیرش مقاله: 7/11/89

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

تأثیر پلی مورفیسم ناحیه غیر کد کننده ژن زیر واحد P40 پروتئین اینترلوکین 12 در عفونت مزمن هپاتیت C

چکیده زمینه و هدف: اینگونه به نظر می‌رسد که تولید مقادیر غیر معمول انواع سایتوکاین طی عفونت هپاتیت C با پیشرفت بیماری، حضور ویروس در بدن میزبان و ایجاد بیماری مزمن همبستگی دارد. اینترلوکین 12 بعنوان یک هترودایمر که نقش تنظیم پاسخ سیستم ایمنی را دارد، در پیشرفت پاسخ ایمنی به سوی T یاور 1 از اهمیت ویژه برخوردار است. در این مطالعه، به بررسی نقش پلی مورفیسم جایگاه غیر ترجمه‌ای ′3 ژن زیرواحد p40 ا...

متن کامل

همراهی پلی مورفیسم rs153109 در ژن اینترلوکین 27 با عفونت مزمن هپاتیت B

سابقه و هدف: طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، حدود 400 میلیون نفر در جهان به عفونت مزمن ویروس هپاتیتB  (HBV) مبتلا هستند. پاسخ سیستم ایمنی میزبان که به­ طور عمده توسط سایتوکاین‌ها کنترل می­ شود، در روند مزمن شدن یا پاک­سازی عفونت تاثیرگذار است. اینترلوکین 27 یک سایتوکاین پیش ­التهابی است که موجب راه­اندازی Th1 می­ شود. از عواملی که می ­تواند بر محصولات یا فعالیت ژن IL-27 تاثیرگذار باشد، تنو...

متن کامل

نقش پلی مورفیسم کدون 10 ژن TGF-β1در بیماران مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت C

سابقه و هدف: فاکتور رشد (Transforming Growth Factor-Beta 1 (TGF-β دارای نقش مهاری در هموستاز پاسخ ایمنی سلولهای T و سلول های T تنظیمی است و عامل تنظیم کننده پاسخ ایمنی بر ضد عفونت های ویروسی می باشد. کدون شماره 10 این پروتئین در پپتید نشانه آن واقع شده و در فرایند ترشح سایتوکاین ایفای نقش می نماید. این مطالعه به منظور بررسی پلی مورفیسم لوسین- پرولین کدون 10 TGF-β در بیماران مبتلا به عفونت مزمن ...

متن کامل

بررسی ارتباط پلی مورفیسم (rs۱۸۰۰۸۷۲a/c) ژن اینترلوکین ۱۰ با ابتلا به عفونت مزمن هپاتیت b

زمینه و هدف: سیتوکین ها نقش مهمی در تعدیل پاسخ  ایمنی سلولی در عفونت با ویروس هپاتیت b ایفا می کنند. اینترلوکین 10 عضوی از خانواده سیتوکین ها می باشد. بیان کلی مولکول های آن به طور عمده توسط پلی مورفیسم های تک نوکلئوتیدی در ناحیه پروموتر ژن این اینترلوکین کنترل می شود.  هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی ژن اینترلوکین 10 (rs1800872a/c) با عفونت مزمن هپاتیت b بود. روش کار:...

متن کامل

عدم همبستگی پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (rs1400986) در ژن اینترلوکین 20 و عفونت مزمن ویروس هپاتیت B

سابقه و هدف: عفونت با ویروس هپاتیت B (HBV) عامل اصلی بیماریهای مزمن کبدی می‌باشد و تغییرات در ژن‌های سیتوکین‌ها می‌تواند بر پاسخ ایمنی میزبان بر علیه عفونت هپاتیت B اثر بگذارد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی rs1400986C/T ژن اینترلوکین 20 بر پیشرفت عفونت مزمن هپاتیت B طراحی شد. مواد و روش­ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 150 بیمار مبتلا به هپاتیت B مزمن (با نتایج سرولوژی Ant...

متن کامل

عدم همراهی ژنتیکی پلی مورفیسم rs1946518 اینترلوکین 18 و عفونت مزمن هپاتیت B

سابقه و هدف: اینترلوکین 18 عضوی از سایتوکین ها است که با القای فعالیت اینترفرون گاما با همکاری اینترلوکین 12، نقش مهمی را در پاسخ ایمنی با واسطه سلول های Th1  بازی می کند. اینترلوکین 12 و اینترلوکین 18 می توانند نقش مهمی در پاکسازی ویروس ها داشته باشند. با توجه به اهمیت اینترلوکین 18، این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم (-607 C/A: rs1946518) در ژن اینترلوکین 18 و استعداد ابتلا به عفو...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی کردستان

جلد ۱۶، شماره ۱، صفحات ۱۰-۱۹

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023